Iste geliyor Nazim Hikmet

Amacim ispanyolcami göstermek degil. Sadece gezinirken rastladim Neruda'nin siirine ve de gaza gelerek giristim cevirmeye. Sonuc zavalli, ve acele ama asagida. Bir kisim seyi sallamis olma olasiligim var. Örnegin Aqui Viene Nazim Hikmet, gönlumce "Iste geliyor Nazim Hikmet" seklinde cevrildi. Halbuki tam olarak "Buraya geliyor Nazim Hikmet" demek. Ama böyle bir anlamda kullanilacagina inanasim geldi. Ispanyolcanin söz sirasina sadik kalarak bir ceviri yapmak benim haddim degil anlasildigi uzere. UStune ustluk bazi kisimlari cevirirken anladim, bazi kisimlari ise hala anlamis degilim okuyunca göreceginiz gibi.


Iste Geliyor Nazim Hikmet

Nazim, yeni cikmis mahkumluktan,
hediye etti bana
nakisli gömlegini
kizil altin ipi
siiri gibi

turk kani iplikler dizeleri,
gercek masallar
antik alcalip yukselmeleriyle sesin,
kivrimlar ve duzluklerle,
hancer ve kiliclar gibi,
yeraltindaki dizeleri
yuzlesmek icin yapilmis
tum bir öglesiyle isigin,
simdi pusuda silahlar gibiler,
yeraltinda parliyorlar,
kuyularda bekliyorlar
insanlarinin koyu gözlerinin
delinmez karanliginin
altinda.
Hapishanelerinden geldi
kardesim olmak icin
ve birlikte avare gezmek icin
karli steplerde
ve kendi lambalarimizla
aydinlanmis gecede.

fotografi burada
ki unutmayayim endamini:

Uzun,
kirlarin bariscilligina dikilmis bir kule gibi
ve de tepede
iki pencere:
gözleri
Turk isigi ile.

Geziciler
Karsilasiyoruz
dunya saglam ayaklarimiz altinda,
fethedilmis dunya
kahramanlar ve sairler tarafindan,
Moskova sokaklari,
dolunay buyuyor duvarlarda,
kizlar
sevdigimiz,
hayran oldugumuz ask,
nese,
bizim özel mezhebimiz,
bu eksiksiz umut paylastigimiz,
ve hepsinden cok,
bir mucadelesi
insanlarin,
bir damla ve bir damla daha,
insanlik denizinin damlalari,
onun dizeleri ve benim dizelerim.

Ama
arkasinda Nazim'in nesesinin,
gercekler var,
tomruklar gibi gercekler,
ve bina temelleri gibi gercekler.

Yillar
Sessizligin ve hapisligin yillari
O yillar,
isiramamis, yiyememis, yutamamis,
kahraman gencligini.

Bana anlatmakta
on yildan uzun zamanin
biraktigini
elektrik ampulunun isigi
butun gece ve simdi
unutuyor her gece,
özgur birakiyor
hala aydinlatan isigi.
Nesesinin
kara kökleri var
memleketine derinlemesine gömulu
bataklik cicegi gibi.
Bundan dolayi,
ne zaman gulse,
ne zaman gulse Nazim,
Nazim Hikmet,
benzemez diger gulumsemelere:
pek bir beyaz kahkahasi,
bir gulumseme ayda,
yildizda,
sarapta,
ölmeyen dunyada,
butun pirinc selamlar kahkahasiyla,
butun insanlari sarki söyler agziyla.

Pablo Neruda