18 MArt 2007

"Yasar bir kere Canan'a aglayinca daha guzel oldugunu söylemisti. Benim icin de gecerli mi acaba? Sanmiyorum. HEr seyden cok kendimi hayal kirikligina ugratmaktan korkuyorum. Garip, ne kadar garip. Gerceklerle bas edemiyorum. Cil severdi bu lava lambasini. O icinde kar namina beyaz köpuklerin ucustugu su dolu yari kurelerin zamaninin bir uzantisi sanki. Zamansizligin bir uzantisi. Masumiyet dedigimiz cok az hata yapilmis zamanin. Sonra zaten herkes gibi oluyoruz. Aksamlari eve yorgun geliyor, arkadaslarimizi aramiyoruz. Yaratici olmuyoruz, her seyi en kolay yoldan yapiyoruz. Olmak istedigimiz seyi unutmaya cabaliyoruz, cabalamak yerine ulasmaya. Susuyoruz, izliyoruz. Istedigimiz seyleri secmeye korktugumuzdan sectigimizi inkar ediyoruz."