seni göruyorum, karanlikta bir siluet, elinde incecik sigarani tutarken, parmaklarin kadar ince. eskiden babamin kokusunu duymak icin icerdim, simdi sen olmak icin iciyorum.
Tuesday, December 19, 2006
Tuesday, December 12, 2006
yes, in this case he is.
Thursday, December 07, 2006
ifl
evet ben Duygu P.'ye asiktim. bir dönem sadece o cikiyordu agzimdan. birlikte cok zaman geciriyorduk. aksamlari banklara oturup, etudlerde koridorda durup insanlara bakiyorduk. engin yorumlar yapiyorduk kisilikleri hakkinda. ben ciraktim, Duygu usta. Eryigit'i, guzel kardesi Bilge'yi gözlemleye gözlemleye, Beauvoir'in Kadin'ini okuya okuya böyle bir hobi gelistirmisti. Kimi zaman da bana Eryigit ile iliskilerini anlatirdi (Anlatilan insan olmaktan cok ayri bir gurur duymaktaydim söylemeye gerek yok.) : "Simdi Irem bak söyle bir yukselen grafik izliyorduk okul acildigindan beri, ve fakat simdi yolumda bir tepe var, cok yuksek degil gibi ama arkasinda daha yuksegi de olabilir bilemiyorum acaba asmaya mi calissam yanindan mi gecsem?"
evet ben Duygu'ya asiktim. onunla ayni odada kalacaktim ayrilmasaydim. beni gercekten tavlamisti. hatta belki karisik alip paylasiyorduk bile. cok guzeldi Duygu. kotlari, ayakkabilari, beyaz coraplari, puruzsuz cildi.. her zaman ölculu, her zaman hanim efendiydi. kendini eglendirmede geldigi en asiri nokta hakan gibi gizemli arkadaslarimizin yanina oturup onlari acma cabasi icinde hoppa diyebilecegimiz kizsal kahkahalar atmasiydi. tahminen yine data topluyordu tespitlerimize. ayrica beden dersinde bile kosmaz, anca hizli hizli yururdu.
ben Duygu'ya asiktim, ama bence o da bana bos degildi. ve ya belki de Sebnem'den kalan boslugu benimle doldurmaya calisiyordu. benden sonra da bildigim Esra'ya gecti.
bakalim 10. yilda görebilecek miyim?
evet ben Duygu'ya asiktim. onunla ayni odada kalacaktim ayrilmasaydim. beni gercekten tavlamisti. hatta belki karisik alip paylasiyorduk bile. cok guzeldi Duygu. kotlari, ayakkabilari, beyaz coraplari, puruzsuz cildi.. her zaman ölculu, her zaman hanim efendiydi. kendini eglendirmede geldigi en asiri nokta hakan gibi gizemli arkadaslarimizin yanina oturup onlari acma cabasi icinde hoppa diyebilecegimiz kizsal kahkahalar atmasiydi. tahminen yine data topluyordu tespitlerimize. ayrica beden dersinde bile kosmaz, anca hizli hizli yururdu.
ben Duygu'ya asiktim, ama bence o da bana bos degildi. ve ya belki de Sebnem'den kalan boslugu benimle doldurmaya calisiyordu. benden sonra da bildigim Esra'ya gecti.
bakalim 10. yilda görebilecek miyim?